Storm en regen.....
Storm en regen.....
Hard gehoopt dat de KNMI er een beetje naast zat. Maar toen ik vanochtend wakker werd gierde de wind nog steeds om ons huis.... Nou ja,het is niet anders. En als ik iets bedacht heb.....
Plan B ingezet. Ik wilde immers fietsen. Ontbijt, douche en t laatste wasje opgehangen. Voorzichtig Koga naar buiten gereden, toch maar gaan. Het was even droog maar toen ik weer buiten stond bij AH met krentenbollen en een banaan mezelf toch maar in t regenpak gehezen. Want t begon weer te plenzen...
Plan B bestond uit treinen. Toen ik op Amsterdam Arena stond leek ook dit plan in t water te vallen...... Brandje in de Schipholtunnel..... Geen treinen naar Eindhoven. Grrrr, ik wilde niet overstappen op allerlei stations, gedoe met je fiets in liften. Maar nu moest dat toch. Afijn om 13.00 toch in Eindhoven aanbeland, een capuchinootje en op zoek naar t goede knooppunt. De eerste twee gingen goed maar zoals gebruikelijk was nr. 3 spoorloos..... Dan maar op de kaart fietsen.
Via Waalre, Aalst langs de provincale weg naar Vakenswaard en daar waren de goede knooppunten weer!! En.toen begon het......bos....De Malpie..... hard fietsen, spannend, geen kip te bekennen. Na 2 km bonkte mijn hart zo snel dat ik besloot terug te fietsen. Er kwamen tegenliggers aan. Mooi, kon ik weer omdraaien en achter hen aanfietsen. Jammer, na een km stopten zij, voor een bankje. Mezelf maar ff toegesproken en toch de 5 km afgemaakt, hard fietsend. Leuk is anders. Weer in de bewoonde wereld en achter een grote groep in oranje fluorvestjes gestoken electrische fietsers gaan rijden. Helaas.... na een paar km gingen ze rechtsaf, en ik moest rechtdoor, de grens over. Tsja.... ik wil t zelf dus maar weer een bos in. Ging weer fout, teruggefiets naar de weg en over de grote weg naar Achel-Hamont.
Hier wonen gelukkig ook Vrienden van de fiets. Want kamperen met dit weer sla ik ff over. Dan kan ik mijn tentje niet uit, zo hard waait t hier. Een hartelijk ontvangst met een lekker kopje koffie door Mieke, de gastvrouw. Toch wel bijzonder dat dit bestaat!
Maaltijd salade en couscous met een banaan als toetje voor de nodige koolhydraten. Na mijn diner nog even op familiebezoek bij mijn neef Cees. En dan lig ik nu onder een heerlijk dekbedje. Net de route voor morgen bestudeerd..... hoe ik alle bosjes kan omzeilen...... Echt genieten is t dus nog niet als ik eerlijk ben. Maar misschien komt dat als ik wat langer onderweg ben. Want.... oefening baart kunst!! Toch??
Hard gehoopt dat de KNMI er een beetje naast zat. Maar toen ik vanochtend wakker werd gierde de wind nog steeds om ons huis.... Nou ja,het is niet anders. En als ik iets bedacht heb.....
Plan B ingezet. Ik wilde immers fietsen. Ontbijt, douche en t laatste wasje opgehangen. Voorzichtig Koga naar buiten gereden, toch maar gaan. Het was even droog maar toen ik weer buiten stond bij AH met krentenbollen en een banaan mezelf toch maar in t regenpak gehezen. Want t begon weer te plenzen...
Plan B bestond uit treinen. Toen ik op Amsterdam Arena stond leek ook dit plan in t water te vallen...... Brandje in de Schipholtunnel..... Geen treinen naar Eindhoven. Grrrr, ik wilde niet overstappen op allerlei stations, gedoe met je fiets in liften. Maar nu moest dat toch. Afijn om 13.00 toch in Eindhoven aanbeland, een capuchinootje en op zoek naar t goede knooppunt. De eerste twee gingen goed maar zoals gebruikelijk was nr. 3 spoorloos..... Dan maar op de kaart fietsen.
Via Waalre, Aalst langs de provincale weg naar Vakenswaard en daar waren de goede knooppunten weer!! En.toen begon het......bos....De Malpie..... hard fietsen, spannend, geen kip te bekennen. Na 2 km bonkte mijn hart zo snel dat ik besloot terug te fietsen. Er kwamen tegenliggers aan. Mooi, kon ik weer omdraaien en achter hen aanfietsen. Jammer, na een km stopten zij, voor een bankje. Mezelf maar ff toegesproken en toch de 5 km afgemaakt, hard fietsend. Leuk is anders. Weer in de bewoonde wereld en achter een grote groep in oranje fluorvestjes gestoken electrische fietsers gaan rijden. Helaas.... na een paar km gingen ze rechtsaf, en ik moest rechtdoor, de grens over. Tsja.... ik wil t zelf dus maar weer een bos in. Ging weer fout, teruggefiets naar de weg en over de grote weg naar Achel-Hamont.
Hier wonen gelukkig ook Vrienden van de fiets. Want kamperen met dit weer sla ik ff over. Dan kan ik mijn tentje niet uit, zo hard waait t hier. Een hartelijk ontvangst met een lekker kopje koffie door Mieke, de gastvrouw. Toch wel bijzonder dat dit bestaat!
Maaltijd salade en couscous met een banaan als toetje voor de nodige koolhydraten. Na mijn diner nog even op familiebezoek bij mijn neef Cees. En dan lig ik nu onder een heerlijk dekbedje. Net de route voor morgen bestudeerd..... hoe ik alle bosjes kan omzeilen...... Echt genieten is t dus nog niet als ik eerlijk ben. Maar misschien komt dat als ik wat langer onderweg ben. Want.... oefening baart kunst!! Toch??
